ενα τσιγαρο δρομος...

θα μου δώσεις ένα τσιγαράκι...

Πρέπει να ήμουν περίπου τριών και κάτι όταν την πρωτοείπα αύτην την ατάκα...

Θυμάμαι έχωνα με μανία τα τσιγάρα στο στόμα μου και έκανα οτι κάνει πάντα ένα παιδί..αντέγραφα

Κινήσεις, στυλ, μορφασμούς....σουσούμια ενος καπνιστή.

Δεν είναι να αμφιβάλλεις που σήμερα κυκλοφορώ με πακετο ...Λογική και αναμενόμενη η εξέλιξη μου...

Ακόμα παρατηρώ τον τρόπο που καπνίζουν οι γύρω μου...

Ενα τσιγάρο είναι κάτι παραπάνω από μια βλαβερή εξάρτηση..

κάτι παραπάνω από κίτρινα δόντια και νύχια, σαπισμένα πνευμόνια και φωνή με γρέζι


Ενα τσιγάρο είναι παρέα, διάλειμμα,πρόφαση, αμηχανία,συνήθεια, παρηγοριά.


Είναι στυλ....


Απαράμιλλο για όσους μπορούν να το υποστηρίξουν..


έτσι είναι, δεν γενιόμαστε όλοι για να γίνουμε καπνιστές...



Αντιο τσιγαράκι


δεν θα σε έχω πια


στη δουλειά
στο γραφείο
στο εστιατόριο
στο τρένο



θα σε εχω...


στα κρυφα
στη ζουλα
στο πόδι
στο στόμα



Είναι να απελπίζεσαι πια. Επεσε και το τελευταιο οχυρο.
Η Ελλάδα κόβει τις κακιές τις συνήθειες...και ξεκινά με το τσιγαρο