η λίστα

Ναι...μου το είπαν..

κάπου το είχα και εγώ κατά νου, αλλά οι ασχολίες δε με αφήναν να καταπιαστώ....

έτσι το blog αράχνιασε και οτι μου έκανε εντύπωση, θετική ή αρνητική, καταγραφόταν μόνο στο μυαλό...

Αμφιβάλλω, για το αν θα μπορέσω να επανορθώσω..

Ούτε και για την συνεπειά μου από τουδε και στο εξής μπορώ να εγγυηθώ.

Αυτά για εισαγωγή..

Φοβάμαι πώς είμαι και εγω στο δικό μου "Οχυρό" και πώς θα καταντήσω σαν  τον ήρωα του Μπουζάτι, τον Ντρόγκο. 

Να περιμένω μια ζωή, κάτι που μπορεί να μην έρθει, κάτι που ακόμα και αν έρθει εγώ μπορεί να μην είμαι σε θέση να το ζήσω..

Έτσι, είπα να κάνω το τέστ της λίστας

Στο γραφείο, στην τσάντα, μέσα σε βιβλία, στον σκουπιδοτενεκέ μου, στο ψυγείο, κάτω από τον καναπέ, πάντου και πάντα στη ζωή μου υπάρχει μια η λίστα.Την τελευταία την πέταξα σήμερα,το απόγευμα και δύο τρία πράγματα που είχαν μείνει ανεκπλήρωτα τα μετακίνησα, στο έταιρο "βασανάκι" μου, το ημερολογιο.Αυτό κάνω, γράφω για να έχω την απόλαυση να σβήνω. Υποχρεώσεις, deadlinesκαι αγγαρίες.

Και ότι μένει,,,καταγράφεται σε χαρτι επίσημο για να μου θυμίζει οτι άνθρωπος είμαι, δεν γίνεται όλα να είναι υπο έλεγχο. Πάντα κάτι πρέπει να μένει πίσω για να έχει νόημα η ζωή.

((Να πλατίασα πάλι.

Κακό το χούι.))

Έκανα λοιπόν το τέστ της λίστας.

Κάτσε κάτω και γράψε τι έχεις να κάνεις, πόσα πράγματα βαρετα, φορτικά, κοπιαστικά,χρονοβόρα,επίπονα...

Είμαι σίγουρη θα τα βρείς.

Τώρα όμως κάνε κάτι άλλο.

Κάτσε κάτω και γράψε τι έκανες, με κέφι, με χαρά, με όρεξη, με αγάπη, με γέλιο,με παρέα...

Θα βρείς...

Είμαι σίγουρη πώς θα τα βρείς.

Και αν η ζυγαριά ισορροπεί, να ξέρεις πώς είσαι σε καλό δρόμο.

Τον καιρό της απουσίας μου..

 *  Γέλασα με το έταιρον ήμισυ (είχα καιρό και θέλω πιο συχνά)

*   Βρέθηκα με φίλους δίπλα σε ένα αναμμένο τζάκι

*   Συζήτησα για μεταφυσικές ιστορίες, υπό το φως τον κεριών

*   Έγινα πια επαγγελματίας, στα χαρτιά.

*   Κουβέντιασα, σε μια βεράντα με θέα την Βουλή, για ένα ζευγάρι μιας άλλης εποχής

*   Αγόρασα δύο τρία πράγματα ανοιξιάτικα

*   Διάβασα ένα ωραίο βιβλίο (είχα καιρό και θέλω πιο συχνά)

*   Πήρα αγάπη από την οικογένεια μου ( έτσι όπως την ορίζω εγώ και την οικογένεια και την αγάπη)

-----Δεν τηρώ χρονολογική σειρά

και έχω να περιμένω ακόμα

* ένα ταξίδι

* μια κουζίνα

* και την  ηρωική έξοδο από το δικό μου "Οχυρό" 

"Δεν πειράζει αν κάτι ξεχνώ, δεν πειράζει που όλα δεν είναι τέλεια, δεν πειράζει που κουράστηκα"

"Σημασία έχει  που μπορώ να βλέπω, να μεγαλώνω, να συγκινούμαι και εστώ και την τελευταία στιγμή, με λίστα ή χωρίς οι προθεσμίες να μην λήγουν, χωρίς εμένα."